فهرست مطالب:
بروز‌رسانی‌شده در مرداد 9, 1402
کدام روش برنامه نویسی CNC بیشتر با نیاز شما مطابقت دارد؟ یکی از ویژگی های مهم ماشین های CNC اتوماسیون عملیات ها است. با این حال، اپراتورها باید برنامه‌ای را طراحی کنند تا عملکرد مستقل ماشین‌ها را بدون به خطر انداختن، دقت، صحت، و کیفیت محصول تسهیل کنند. این واقعیت صرف نظر از اینکه شما در حال کار با ماشین های فرز کوچک هستید یا با ماشین های پیشرفته تری کار می کنید. برنامه نویسان دستگاه های CNC این فرصت را دارند که از بین سه سبک روش برنامه نویسی CNC انتخاب کنند.
هر کدام از یک برنامه نویسی ها کاربرد خاص، همراه با مزایا و معایب مرتبط برخوردار هستند. در نتیجه، انتخاب ما برای روش برنامه نویسی CNC ممکن است از پروژه ای به پروژه دیگر متفاوت باشد.
بنابراین، برای توانمندسازی خوانندگان در انتخاب آگاهانه و صحیح در مورد روش های برنامه نویسی CNC، در اینجا یک مرور کلی از انواع روش های مختلف ارائه شده است؛ و تفاوت برنامه نویسی جی کد (G Code) با CAD/CAM رو با هم داریم:
1. برنامه نویسی دستی G-Code
همانطور که از نام آن مشخص است، برنامه نویسی دستی مستلزم انجام محاسبات و بررسی ها منهای استفاده از رایانه است. این یکی از سبک های برنامه نویسی “مکتب قدیمی” است که بخشی از تلاش انسان و بخشی از محاسبات مبتنی بر ماشین را با هم ترکیب می کند.
در اینجا، برنامه نویس باید برنامه را به همان زبانی که توسط دستگاه CNC استفاده می شود، طراحی کند. در نتیجه، آنها باید اقدامات و عملیات ماشینکاری را تجسم کنند و آنها را به کد و الگوریتم ترجمه کنند تا نتایج مورد نظر را ارائه کنند.
حتی اگر ماشین‌ها هوشمندتر و توانمندتر می‌شوند، هنوز شهودی را توسعه نمی‌دهند که همتراز با غرایز، خلاقیت و استدلال انسان باشد. در نتیجه، برنامه نویسی دستی CNC با بهینه سازی عملکرد ماشین، طراحی مسیرهای ابزار دقیق و نقشه برداری برنامه به صورت پارامتریک، بهترین نتایج را ارائه می دهد. همچنین معتقد هستند که برنامه نویس بالاترین شیوه های کیفیت و وفاداری را دنبال می کند، که یک استاندارد طلایی است که توسط برنامه نویسی دستی تنظیم شده است.
آموزش تراش CNC و روتراشی
برنامه‌نویسی دستی علی‌رغم مزایای مختلف آن، باید به‌دقت و خردمندانه استفاده شود. بنابراین برنامه نویسی دستی را برای کارهای بسیار پرحجم که کیفیت و بهینه سازی ماشین بالاترین اولویت است کنار بگذارید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد برنامه نویسی جی کد در سی ان سی دوره جدید ما رو ببنید.
مزایا
- از طریق تکنیک هایی مانند سیکل ها و یا ماکرو ها باعث کاهش زمان و ساده تر شدن برنامه می شود.
- بیشترین سازکاری برنامه را با دستگاه CNC ارائه می دهد.
- فرآیند توسعه برنامه از آزادی و انعطاف بالایی برخوردار است.
- می تواند خروجی هایی ارائه دهد که از نتایج سیستم های CAM پیشی بگیرد.
- اگر در سایر روشهای برنامه نویسی cnc به مشکل بخورید میتوانید برنامه را عیب یابی و تصحیح کنید.
معایب
- زمان، پول و منابع زیادی را می گیرد.
- مستعد خطای انسانی است.
- به یک برنامه نویس CNC ماهر نیاز دارد.
- شکاف استعداد و مهارت می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
2. برنامه نویسی مکالمه (برنامه‌نویسی محاوره‌ای)
برنامه‌نویسی فرز های CNC از طریق برنامه‌نویسی محاوره‌ای آسان‌تر می‌شود، زیرا پیچیدگی‌ها را بدون معاوضه با قابلیت‌ها پنهان می‌کند. در نتیجه، برای اپراتورها و برنامه نویسان ماشین های سطح ابتدایی مناسب است.
برنامه نویسی مکالمه به اپراتور اجازه می دهد تا تکه هایی از کد را در دستگاه تنها در چند دقیقه تولید کند. و برای تسهیل این عمل، آنها از کتابخانه ای از داده ها برای مواد، قطعات کار، هندسه، ابزار و غیره که در یک ابزار برنامه نویسی وجود دارد استفاده می کنند.
هنگامی که آنها این فاکتورها را وارد کردند، ماشین بقیه عملیات را برای ساخت برنامه اجرا می کند. البته، دستگاه CNC قبل از شروع تولید، طراحی قطعه کار، مسیر ابزار و سایر مشخصات را تأیید و اعتبار سنجی خواهد کرد.
مزایای
- یادگیری و پیاده سازی آن آسان است.
- نیازی به رمزگشایی G-Code ندارد.
- مقرون به صرفه تر از سیستم های CAM هستند.
- زمان راه اندازی، برنامه نویسی و اجرای سریع تر است.
معایب
- عدم پشتیبانی از مسیرهای ابزار پیچیده.
- انعطاف پذیری ممکن است با محدودیت هایی مواجه شود، به خصوص در مقایسه با سیستم های CAM.
- تولید را به هندسه های پایه محدود می کند.
- محدودیت هایی را در قابلیت ها و ویژگی های دستگاه های فرز کوچک اعمال می کند.
3. برنامه نویسی سیستم CAM
با مقرون به صرفه شدن ماشین‌های به کمک کامپیوتر یا CAM، کارگاه‌ها می‌توانند حتی در حین کار با دستگاه‌های کوچک فرز یا تراش CNC، روی آنها سرمایه‌گذاری کنند. و تصمیم برای تغییر به آن کاملا منطقی است زیرا می تواند به طور خودکار زبان G-code را تولید کند که ماشین های CNC را کنترل می کند. در نتیجه، اپراتورهای منفرد می توانند طیف وسیعی از ماشین های CNC را بدون توجه به نیازهای برنامه نویسی خود برنامه ریزی کنند.
آموزشی نرم افزار سیمکو ادیت (CIMCO Edit)
با این حال، در همه موارد، اپراتور مسئول راه اندازی اولیه است که در آن دستگاه به ورودی هایی در مورد هندسه قطعه کار، شماره قطعه، نام قطعه، عملیات ماشینکاری، ابزار و غیره نیاز دارد. ادغام CAD-CAM برخی از پیچیدگی های موجود در آن را برطرف می کند. تعریف این مشخصات، به ویژه با توجه به هندسه قطعه کار.
مزایای
- به هیچ شکلی از محاسبات ریاضی دستی توسط اپراتورها نیاز ندارد.
- وابستگی به کارگران ماهر را کاهش می دهد.
- از اتوماسیون برای افزایش حجم تولید استفاده می کند.
- از طریق شبیه سازی مجازی، خرابی ماشین ناشی از خطاهای برنامه نویسی را به حداقل می رساند.
معایب
- حداقل به درک اولیه زبان برنامه نویسی نیاز دارد.
- اپراتور نمی تواند کنترل مطلق بر فرآیند ماشینکاری اعمال کند.
- خروجی ظاهراً کمتر از نمونه های دستی مؤثر است.
نتیجه گیری انواع روش برنامه نویسی CNC
برای خلاصه کردن همه چیزهایی که تاکنون گفته شده است، برنامه نویسی دستی برای تولیدات با حجم بالا که دقت در آنها ضروری است، بهترین است، برنامه نویسی مکالمه برای اپراتورهای سطح اولیه ماشین مناسب است، و برنامه نویسی CAM زمانی که انواع ماشین های CNC دارید به خوبی عمل می کند.
در حالی که اینها مزیت های اصلی مرتبط با هر سبک برنامه نویسی هستند، اما محدودیت ها و معایبی نیز دارند. بنابراین هنگام تصمیم گیری در مورد سبک برنامه نویسی CNC برای پروژه، حتما این عوامل را در نظر بگیرید.
